Dragoslav Mihailović, sigurno najpoznatiji Ćupričanin, rođen je na današnji dan 1930. godine. Mihailović je u širim okvirima najpoznatiji kao pisac – po mnogima je i najveći srpski prozni pisac – ali je svojim delanjem zaslužio i istaknuto mesto među scenaristima i dramaturzima.
Javnim časom pod simboličnim nazivom „Put iz Njegoševe 3“, koji je održala profesorka srpskog jezika i književnosti Vesna Antić, danas je u Narodnoj biblioteci „Dušan Matić“ obeležen predstojeći 92. rođendan akademika Dragoslava Mihailovića, Ćupričanina i sigurno najvećeg živog srpskog romanopisca i pripovedača.
„Čizmaši“, „Kad su cvetale tikve“, „Frede, laku noć“ i „Petrijin venac“ odavno spadaju u srpsku proznu klasiku, a što se tiče ćuprijske čitalačke publike, najtraženije delo u biblioteci „Dušan Matić“, kako je to istakla i direktorka biblioteke Ljiljana Đorđević, već duže je Mihailovićev roman „Gori Morava“.
Govoreći o stvaralaštvu istaknutog akademika Dragoslava Mihailovića, profesorka Vesna Antić je istakla da joj je namera je bila vrlo jednostavna, a to je „da kažem da mi imamo živog pisca koji je rođen u Ćupriji, koji se tu školovao i koji je uvek i u svakom trenutku sa ponosom pominjao svoju Ćupriju“ i da je zato ovaj javni čas nazvala “Put iz Njegoševe 3”, jer je Dragoslav Mihailović upravo odatle započeo životno putovanje.
„Dragoslav Mihailović je sa 17 godina ostao potpuno sam, i ta Njegoševa 3 zato ima tu težinu, a druga njegova nesreća je da sa 19 godina ode na Goli otok, gde je proveo 15 meseci, posle čega njegov život nije bio nimalo lak”, istakla je profesorka Antić i dodala da se, budući da nije mogao da se zaposli, posvetio litaraturi.
Dragoslav Mihailović rođen je 17. novembra 1930. godine, u Ćupriji, gde je završio osnovnu školu i Gimnaziju, a potom i Filozofski fakultet u Beogradu na Grupi za jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik. Mihailović je jedan od najpoznatih i najčitanijih srpskih pisaca, romansijer, scenarista, dramaturg, a redovni je član Srpske akademije nauka i umetnosti. Dobitnik je brojnih književnih nagrada i priznanja, a 2020. godine, uručena mu je “Velika nagrada Ivo Andrić” za životno delo.