Danas se navršavaju 103 godine od oslobođenja Ćuprije u Velikom ratu

Pomenom i polaganjem venaca na spomenik palim borcima u oslobodilačkim ratovima od 1912. do 1918 godine, obeležene su 103 godine od oslobođenja Ćuprije u Prvom svetskom ratu. Vence su položili predsednik Opštine Ćuprija Jovica Antić, predstavnici Vojske Srbije i predstavnici ćuprijskog SUBNOR-a.

Istoričar Stefan Stamenković, direktor Ustanove kulture „Ćuprija“, podsetio je da je Srbija, srazmerno broju stanovnika, u Prvom svetskom ratu podnela najveće žrtve, a da je samo oslobađanje Ćuprije izvedeno brzo i bez velikog otpora neprijatelja.

„U ranim jutarnjim časovima 25. oktobra 1918. godine, na južnom kraju varoši pojavila se prethodnica Moravske divizije Prve srpske armije. Njom je komandovao pomoćni potpukovnik Pešić, koji je na raspolaganju imao jedan bataljon i jednu poljsku bateriju sa svega četiri topa. Jedini otpor neprijateljska vojska je pružila na južnom obodu varoši, kod Poljoprivredne škole (današnje Tehničke škole, prim. autora) i Fabrike šećera. Posle savladavanja neprijatelja, prethodnica potpukovnika Pešića ušla je u Ćupriju u podne i za manje od sat vremena izašla na severnu stranu, do Morave, čime je Ćuprija konačno, posle skoro tri godine, dočekala slobodu“, istakao je Stamenković, dodavši kako je u Ćupriji i bližoj okolini, prema navodima Arčibalda Rajsa, tokom celokupnog trajanja rata ubijeno oko 200 ljudi, ali da je broj stradalih vojnika sa teritorije ćuprijske opštine daleko veći. Neki su kosti, podvukao je Stefan Stamenković, ostavili na Ceru, neki na Kolubari i Drini, Kajmakčalanu i Bitolju, mnogi u albanskim gudurama i na Krfu a neki na povratku kući.

„Imena 216 ćuprijskih palih ratnika koja se nalaze na spomeniku palim ratnicima u Prvom svetskom ratu, podsećaju nas na obavezu da njihova besmrtna dela slavimo i nikada ne zaboravimo”, zaključio je Stamenković.

Pomen poginulim i umrlim ratnicima služio je sveštenik Rajko Rajković, starešina Crkve Svetog Đorđa u Ćupriji.